ตอนที่ 5 (ภาษาไทย) — บทสนทนาเงียบ ๆ ว่าด้วยการอยู่ร่วมกันของโลกจริงและโลกนามธรรม ใจกลางของ IMPERMANENCE โดยมีสิ่งเล็ก ๆ ที่เรียกว่า “ร่องรอยของชีวิต” เป็นสะพานเชื่อมระหว่างสิ่งที่มองเห็นกับสิ่งที่รู้สึกได้
ไบรซ์เล่าถึงกระบวนการสร้างสรรค์ ตั้งแต่การทดลองแสง สี และเลนส์คาไลโดสโคป การพิมพ์ภาพถ่ายลงบนกระดาษผ้า จนถึงการติดตั้งหุ่นพิมพ์ 3 มิติขนาดจิ๋วบนผืนภาพ ซึ่งทั้งหมดกลายเป็นสัญลักษณ์ของ “ความไม่เที่ยง” และ “ความงามของการเปลี่ยนแปลง”
— ฟังตอนเต็มได้ที่ the.charoenaart.com หรือทุกแพลตฟอร์มพอดแคสต์